Το Τουρκικό Προξενείο ρυθμιστής της πολιτικής ζωής;

Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ

Συγκρότηση παράλληλων δομών, ισχυρή εκπροσώπηση στην τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση, συμπαγή πολιτική παρουσία και υπονόμευση κάθε προσπάθειας της Πολιτείας για ομαλή ενσωμάτωση

στην οικονομική και κοινωνική ζωή της μειονότητας, είναι οι άξονες επί των οποίων «κτίζει» η Τουρκία το μειονοτικό ζήτημα στην Θράκη, με βασικό μοχλό υλοποίησης της πολιτικής της  το Γενικό Προξενείο Κομοτηνής.

Το επεισόδιο Σαμπιχά και ο τρόπος με τον οποίο υποχρεώθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ να συμμορφωθεί προς τις υποδείξεις ήταν αποκαλυπτικό του τρόπου με τον οποίο οι τουρκικοί μηχανισμοί λειτουργούν για να εξασφαλίσουν έλεγχο και επιρροή ακόμη και στην Αριστερά, η οποία για λόγους ιδεολογικούς θα όφειλε να βρίσκεται απέναντι σε κάθε προσπάθεια χειραγώγησης των Ελλήνων μουσουλμάνων πολιτών. Τα μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας  κινδυνεύουν πλέον μετα από δεκαετίες προβληματικής αντιμετώπισης τους από το Ελληνικό κράτος, να παραδοθούν πλήρως και άνευ όρων στην κηδεμονία των υπαλλήλων (φανερών και μη) του τουρκικού προξενείου και των εκπροσώπων του τουρκισμου στην Θράκη.

Έχοντας αφήσει την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία  την Θράκη να αποτελεί ξέφραγο αμπέλι για την Τουρκία η Ελληνική Πολιτεία, ουσιαστικά παραδίδει η ίδια την μειονότητα στα χέρια των εκπροσώπων του τουρκισμού.

Οι πολυσχιδείς και παντελώς άσχετες με το περιεχόμενο και τα προβλεπόμενα από τις διεθνείς συνθήκες, δραστηριότητες των τούρκων γενικών προξένων που υπηρέτησαν στην Θράκη τα τελευταία δέκα χρόνια (Μποτσαλι. Σαριντς και Σενερ) δεν έδειξαν να ανησυχούν την Αθήνα, η οποία δυστυχώς επένδυσε πολιτικά στον «φίλο Ερντογαν» αγνοώντας ότι η νεοθωμανική πολιτική του τούρκου ηγέτη στηρίζεται ακριβώς στην επιβολή μειονοτικών ζητημάτων και στην διεκδίκηση εκ μέρους της Τουρκίας της «πατρωνίας» επί όλων των μουσουλμανικών πληθυσμών στα Βαλκάνια.

Η αλήθεια είναι ότι οι δυο φορές που υπήρξε επίσημη αντίδραση για το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, προήλθε από ...εκεί που κανείς δεν το περίμενε: τον Θεόδωρο Παγκαλο που ως  υπουργός Εξωτερικών το 1998 κατα την διάρκεια περιοδείας του στην Θράκη και ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης το 2010  είχε θέσει ευθέως θέμα υπέρβασης πλαισίου αρμοδιοτήτων από το τουρκικό προξενείο και άφηνε στην διακριτική ευχέρεια του ελληνικού κράτους το κλείσιμο του, ενώ διάβημα στον τούρκο πρέσβη στην Αθήνα για την δράση του τούρκου προξένου  στην Κομοτηνή και εμπλοκή του στις απειλές που δεχόταν ο ιμάμης του Σώστη, είχε γίνει και από το ΥΠΕΞ  το 2012.

Αυτά καθόλου δεν πτόησαν  το τουρκικό προξενείο. Εδώ και μήνες ο κ. Ιλχαν Σενερ είναι πανταχού παρών σε κάθε εκδήλωση, σε κάθε πανηγύρι, σε κάθε αποφοίτηση, σε κάθε θρησκευτική δραστηριότητα σε Ξάνθη και Ροδόπη, συμπεριφερόμενος, με την ανοχή της ελληνικής πολιτείας περισσότερο ως ...περιφερειάρχης και τοπικός αρχών, παρά ως διπλωματικός εκπρόσωπος ξένης χώρας που η παρουσία του υπόκειται σε όρους και κανόνες που προβλέπονται από την Σύμβαση  της Βιέννης και η αρμοδιότητα του περιορίζεται στην παροχή προξενικών υπηρεσιών.

Έχοντας έναν σημαντικό προϋπολογισμό που φθάνει τα 10-12 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, το Προξενείο έχει την δυνατότητα να εξαγοράζει συνειδήσεις είτε απευθείας είτε με την πριμοδότηση συλλόγων που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια και ευημερούν (χωρίς να μπορούν να δικαιολογήσουν νόμιμα έσοδα). Στην προσπάθεια αυτή συνδράμει και το άλλο «κέντρο» που έχει αναλάβει ρόλο στην Θράκη το IRCICA (Ίδρυμα Ισλαμικού Πολιτισμού στο πλαίσιο του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης) του οποίου ηγείται ο προερχόμενος από την Θράκη  Χαλίτ Ερελ.

Η πρωτοβουλία εξάλλου  του τουρκικού ΥΠΕΞ να ιδρύσει δυο «διπλωματικά γραφεία» το ένα στην Αδριανούπολη και το άλλο ακριβώς μετα τον μεθοριακό σταθμό των Κήπων στην Κεσάνη, αποσκοπεί στην χρήση τους ως συντονιστικών κέντρων για τις παρεμβάσεις της Άγκυρας στη Θράκη και «ταμεία» όπου διακριτικά καταβάλλονται οι «αμοιβές» και χρηματοδοτήσεις όσων αναλαμβάνουν την υλοποίηση τους. Η Τουρκία, ενώ μάλιστα  η χώρα μας διαθέτει μια λιγότερη προξενική αρχή (καθώς ουδείς τόλμησε να ζητήσει προξενείο στην Τραπεζούντα), σχεδιάζει και επέκταση καθώς εκτός από το κτίριο της οδού Ιώνων και την πολυκατοικία που αποτελεί προξενική κατοικία, προγραμματίζει να κτίσει και νέο κτίριο σε οικόπεδο 4 στρεμμάτων που αγόρασε στην Κομοτηνή...

Ενδεικτικό της σημασίας που αποδίδει η Άγκυρα στο Γενικό Προξενείο Κομοτηνής είναι η επιλογή των διπλωματών που επιλέγονται για την  θέση αυτή, που αποτελεί όμως και εφαλτήριο για διπλωματική καριέρα. Ο πρώην πρόξενος Μποτσαλι, υπηρετεί ως πρέσβης στο Κάιρο (αν και λόγω της κρίσης έχει ανακληθεί στην Άγκυρα), ο Μ. Σαριντς  αφού πέρασε από την Βοσνία έγινε πρέσβης στην Μογγολία, τώρα υπηρετεί στο γραφείο του προέδρου της Δημοκρατίας Αμντουλλάχ Γκιουλ και θα μετατεθεί ως γενικός πρόξενος στο κρίσιμο πόστο των Ιεροσολύμων, μόλις αποκατασταθούν οι σχέσεις με το Ισραηλ, ενώ στην θέση του κ. Σενερ τους επομένους  μήνες αναμένεται σύμφωνα με πληροφορίες  να έρθει στην Κομοτηνή ο Αλι Ριζά Ακιντσί που τώρα υπηρετεί στην πολύ ευαίσθητη θέση του προξένου της Τουρκίας στην αυτόνομη περιοχή του Ναχιτσεβάν…

Μετα από σχεδόν είκοσι ένα χρόνια, όταν για τελευταία φορά υπήρξε εκλογή «ανεξάρτητου» μειονοτικού βουλευτή (Αχμέτ Σαδίκ), το τουρκικό προξενείο σε μια αλλαγή τακτικής  και «διαβάζοντας» το ρευστό πολιτικό σκηνικό επέλεξε μια σύνθετη παρέμβαση: Στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, εκτός των δήμων που εκλέγονται μειονοτικοί Δήμαρχοι, οι μειονοτικοί προσχωρούν στους επικρατέστερους συνδυασμούς διαπραγματευόμενοι θέσεις αντιδημάρχων και αντιπεριφερειαρχων.

Για τις Ευρωεκλογές όμως ανασυστάθηκε το κόμμα του Σαδικ, το DEB προκειμένου να επιχειρηθεί να δοθεί το μήνυμα ότι η μειονοτική ψήφος ελέγχεται και χειραγωγείται «κεντρικά» και συνεπώς ενόψει εθνικών εκλογών και καθώς το πλαφόν του 3% δεν επιτρέπει την εκλογή ανεξάρτητων βουλευτών, τα πολιτικά κόμματα θα πρέπει να διαπραγματευτούν με το «αόρατο κέντρο» προκειμένου να εξασφαλίσουν τους τρεις και υπό προϋποθέσεις τέσσερις βουλευτές που θα μπορούσαν να εκλεγούν από την μειονότητα.

Τους τελευταίους μήνες όταν ανετεθη το εγχείρημα στον πρώην καφετζή της «Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής» Μουσταφά Αλή Τσαβούς, τα σημαντικά πολιτικά στελέχη της μειονότητας παρακολουθούσαν διακριτικά την προσπάθεια. Τους τελευταίους μήνες όμως ο κ. Τσαβους περιφέρονταν στην Θράκη, συνοδεύοντας είτε τον τούρκο πρόξενο είτε τους ψευδομουφτηδες, ενώ  πραγματοποίησε και πολλές εμφανίσεις στις γνωστές οργανώσεις που χρηματοδοτούνται από το τουρκικό κράτος και λειτουργούν σε μεγάλες πόλεις (Κωνσταντινούπολη, Προύσα, Σμύρνη κ.α.) αλλά και στην Ευρώπη και σύμβολο τους έχουν την σημαία της «ανεξάρτητης ισλαμικής Θράκης».

Τις τελευταίες εβδομάδες ήταν προφανής η προσπάθεια που έγινε ώστε να μην υπάρξει κανένας σοβαρός μειονοτικός υποψήφιος στις ευρωεκλογές με την λίστα των μεγάλων κομμάτων για να περιοριστούν επομένως οι επιλογές και η μειονοτική ψήφος ευκολότερα να κατευθυνθεί συμπαγώς στο DEB. Η περίπτωση του Ιλχαν Αχμέτ πρώην βουλευτή της ΝΔ και στελέχους της ΔΗΜΑΡ ήταν χαρακτηριστική, καθώς ο κ. Αχμετ την τελευταία στιγμή απέρριψε την πρόταση Κουβελη και επισκέφτηκε τον κ. Τσαβους για να εκφράσει την υποστήριξη του και τις ευχές του για το DEB.

Στο πλαίσιο αυτό επιβλήθηκε σε όλους τους  δημοτικούς  και περιφερειακούς  συμβούλους που κατέρχονται με συνδυασμούς που στηρίζονται είτε από το ΠΑΣΟΚ, είτε από την ΝΔ να προσέλθουν και  να υποβάλλουν τα διαπιστευτήρια τους στον κ. Τσαβους σε ένα σαφές μήνυμα προς όλους, για το ποιος κινεί τα νήματα στην μειονότητα.

Η περίπτωση της ρομα Σαμπιχά ενόχλησε γιατί ακριβώς απείλησε αυτή την επιλογή του προξενείου  και υπήρχε ο «κίνδυνος» 2-3 χιλιάδες ψήφοι ρομα της Ξάνθης και της Κομοτηνής να  σπάσουν την «γραμμή» και να αμφισβητούν την δυνατότητα του Προξενείου να επικαλείται τον αποκλειστικό έλεγχο της μειονοτικής ψήφου.

Πολλά ερωτηματικά δημιουργεί και το γεγονός ότι ενώ είχε προηγηθεί όλη αυτή  η αντιπαράθεση για το θέμα της Σαμπιχα και τον ρόλο του Προξενείου, ο βουλευτής Ξάνθης του ΣΥΡΙΖΑ Χ. Ζεϊμπεκ επέλεξε να εμφανιστεί την Κυριακή συνοδεύοντας τον ψευδομουφτη Αχμετ Μετε και τον τούρκο Γενικό Πρόξενο  Οσμαν Ιλχαν Σενερ  σε τελετές απαγγελίας του Κορανίου σε χωριά της Ξάνθης.

Σημαντικό μέρος της προσπάθειας για εμπέδωση των δυνάμεων του τουρκισμού  στην Θράκη  εστιάζεται στο θέμα της αμφισβήτησης του νόμου για τον διορισμό των ιεροδιδασκάλων, καθώς για πρώτη φορά απειλήθηκε ο έλεγχος των ψευφτομουφτηδων (που εξασφάλιζαν μέσω της άφθονης χρηματοδότησης που διαθέτουν)  στους ιμάμηδες των χωριών της Θράκης  και στην διδασκαλία  του Κορανίου στα σχολεία.

Η πιο σημαντική παρέμβαση όμως αφορά το εκπαιδευτικό, είτε με την προβολή του «αθώου» φαινομενικά αιτήματος για «δίγλωσσα νηπιαγωγεία» (αν και είναι γνωστό ότι τα νηπιαγωγεία δεν έχουν διδακτέα υλη) είτε με την έγερση θέματος αύξησης των μειονοτικών σχολείων.

Η Άγκυρα και οι εκπρόσωποι της στην Θράκη έχουν αντιληφθεί πολύ καλά ότι η συνέχιση της χειραγώγησης της μειονότητας στηρίζεται στην διατήρηση της χωριστικής  και οπισθοδρομικής  μειονοτικής εκπαίδευσης. Η Μειονοτική εκπαίδευση συντηρεί την απομόνωση της μειονότητας δεν προσφέρει εκπαίδευση που θα εξασφαλίζει την ομαλή και ισότιμη ένταξη των παιδιών της μειονότητας στην ελληνική κοινωνία και στον παραγωγικό ιστό, και παράγει απλώς είτε αγράμματους είτε υποψήφιους φοιτητές για τα τουρκικά Πανεπιστήμια, στερώντας την μουσουλμανική μειονότητα αλλά και την Θράκη από ένα σημαντικό έμψυχο δυναμικό.

Η απάντηση θα ήταν φυσικά η δημιουργία όλο και περισσότερων και πιο σύγχρονων δημόσιων σχολείων που θα περιλάμβαναν προφανώς και την διδασκαλία στην μητρική γλώσσα, αλλά αυτό το εγχείρημα προσκρούει όχι μόνο στην αντίδραση των "προξενικών" αλλά και σε ομάδες όπως εκείνη των καθηγητριών Δραγωνα-Φραγκουδάκη (με τις οποίες είχε συνεργαστεί και ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ.Χριστοπουλος), που μέσω του προγράμματος εκπαίδευσης μουσουλμανοπαιδων, έχουν απομυζήσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, για  ένα πρόγραμμα που στηρίζει την ύπαρξη του ακριβώς στην διατήρηση και επέκταση των αναχρονιστικών μειονοτικών σχολείων (που καθιστούν υποχρεωτική την  βοηθητική διδασκαλία της ελληνικής, ως σχεδόν ξένης γλώσσας).

http://www.epikaira.gr