Από τις πρώτες κινήσεις που έκανε όταν είπε στον εαυτό του «εγκαταλείπω,προσωρινά ή μόνιμα, θα
δείξει» ήταν να μετακομίσει από τα βόρεια στα νότια προάστια. Εκεί, πολλά βράδια, δίπλα στη θάλασσα βρέθηκε περισσότερο κοντά στον Θεό και ζήτησε τη βοήθειά Του για την ηρεμία που αποζητούσε, μακριά από τους προβολείς και τα φώτα. Κι έτσι… πέρασαν τα χρόνια. Αλλά όχι μόνο έτσι. «Όταν αποφάσισα να αλλάξω την καθημερινότητά μου, χαλάρωσα, βγήκα έξω, γνώρισα καινούριο κόσμο. Γιατί με τους ξέφρενους ρυθμούς που δούλευα είχα σταματήσει να κάνω ακόμη και τα πιο απλά πράγματα» λέει στο People.
Για την πολύχρονη «εξαφάνισή» σου κυκλοφορούν τρία σενάρια. Το πρώτο λέει πως εγκατέλειψες την Ελλάδα για να ακολουθήσεις την πρώην σύζυγό σου στην Αμερική.
Δεν ισχύει. Η πρώην σύζυγός μου είναι μεν Αμερικανίδα, όμως ζει και δουλεύει, ως executive, σε μεγάλες εταιρείες στην Ελλάδα. Έχουμε χωρίσει πολλά χρόνια, αλλά οι σχέσεις μας ήταν πάντα άψογες. Και γι’ αυτό, ευτυχώς, ο χωρισμός δεν επηρέασε την ψυχολογία των παιδιών μας.
Το επόμενο σενάριο σε θέλει πλούσιο. Ότι δηλαδή κέρδισες τον πρώτο αριθμό του λαχείου.
Ωραίο θα ήταν αυτό! Αλλά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Εκείνη την εποχή μπορούσε κάποιος να βγάλει χρήματα ή απ’ το Χρηματιστήριο, αλλά δεν μου άρεσε το μεγάλο ρίσκο, ή επενδύοντας σε ομόλογα. Έκανα το δεύτερο. Μου απέδωσαν κάποια χρήματα, αφού τα πούλησα εγκαίρως γλιτώνοντας τις περιπέτειες στις οποίες μετέπειτα έμπλεξαν πολλοί. Παράλληλα, επένδυσα ένα ποσό σε ακίνητα, ακολουθώντας τη συμβουλή των παλιών «να ’χουμε ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι μας, εγώ και τα παιδιά μου».
Ο χωρισμός σου με τη Σαμπρίνα ήταν αυτός που σε έκανε να «εγκαταλείψεις» τα πάντα, λέει η τρίτη εκδοχή. Αυτό αληθεύει;
Σίγουρα ένιωσα μεγάλη απογοήτευση όταν χωρίσαμε με τη Σαμπρίνα, γιατί πάντα λειτουργούσα σε μεγάλο βαθμό με το συναίσθημα. Είχαμε σχέση οκτώ χρόνια, αλλά δεν μπορούσε να οδηγήσει πουθενά. Εγώ είχα κάνει τον κύκλο μου και είχα αποκτήσει παιδιά. Κι όταν τελειώνει μια μακροχρόνια σχέση, είναι λογικό να παθαίνεις μικρότερη ή μεγαλύτερη κατάθλιψη.
Η οποία ξεπερνιέται εύκολα;
Ο άνθρωπος, ακόμα κι αν δεν είναι, γίνεται δυνατός και τα ξεπερνάει όλα τελικά. Αργά ή γρήγορα.
Θυμάσαι τη στιγμή που πήρες την απόφαση να αποσυρθείς από τη showbiz;
Δεν ήταν μία στιγμή. Ήταν πολλές. Γιατί το φορτίο είναι βαρύ για όποιον δεν είναι μόνο δημιουργός τραγουδιών, αλλά και ο ερμηνευτής τους. Πρέπει να γράφεις, να μπαίνεις στο στούντιο, να ενορχηστρώνεις και παράλληλα να εμφανίζεσαι σε μαγαζιά και να πηγαίνεις σε εκπομπές για να προωθήσεις τα τραγούδια σου. Απίστευτα ωράρια.
Πιέστηκες;
Πολύ. Και κουράστηκα πολύ. Κι απ’ την άλλη… τα παρατράγουδα. Οι παπαράτσι, τα δημοσιεύματα. Ωραία είναι η αναγνωρισιμότητα, αλλά είναι μεγάλη η ευθύνη, γιατί χάνεις την προσωπική σου ελευθερία. Δεν μπορείς να βγεις για καφέ με φίλη, γιατί θα γραφτεί ότι είναι η σύντροφός σου. Ξέχωρα τα «τερατώδη» που είχαν γραφτεί.
Δηλαδή;
Ότι εγκατέλειψα την οικογένειά μου για χάρη της Σαμπρίνας. Αλλά δεν ήταν έτσι. Δεν ήξερα τι να πω στα παιδιά μου, που άλλη αλήθεια έβλεπαν μπροστά τους κι άλλη τους έλεγαν οι συμμαθητές τους ότι διάβαζαν στα περιοδικά. Αποφάσισα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου, να «πάρω τα πάνω μου» και να αρχίσω να ζω πραγματικά.
Και τι έκανες;
Πέρασα κοντά τους τα χρόνια της εφηβείας τους και τώρα καμαρώνω το γιο μου, που είναι φαντάρος και του έχουν ήδη ζητήσει μεγάλες εταιρείες να δουλέψει μαζί τους στα οικονομικά. Και φυσικά την κόρη μου, που τελειώνει τις σπουδές της και θα ασχοληθεί με τις ανθρώπινες σχέσεις.
Και επαγγελματικά;
Έβαλα φρένο κι έκανα δουλειές επιλεκτικά, δίνοντας τραγούδια σε άλλους ή κάνοντας μουσική σε διαφημιστικά σποτ.
Και οι επαφές που είχες δημιουργήσει στο εξωτερικό; Το «Lost in the night» είχε γίνει hit στα ευρωπαϊκά charts.
Όταν κυκλοφόρησε αυτό το τραγούδι, το 1984, μου έδιναν 1 εκατομμύριο λίρες για να ζήσω στην Αγγλία για έξι χρόνια. Αλλά δεν μπορούσα να φύγω απ’ την Ελλάδα. Ήμουν δεμένος με ανθρώπους εδώ. Και δεν το μετάνιωσα που δεν έφυγα.
Πώς ήταν ο πρώτος καιρός χωρίς τα στούντιο και τις πίστες;
Βρήκα παλιούς μου φίλους, πήγα διακοπές. Πέρασα καλά.
Με τους καλλιτέχνες που, και με δικά σου τραγούδια, γνώρισαν επιτυχία έκανες παρέα; Την Πωλίνα, τη Μαντώ, την Αλέξια…
Οι δρόμοι μας έχουν χαθεί. Έχουμε καλές σχέσεις, μιλάμε περιστασιακά, τις θεωρώ φίλες μου, αλλά έχουν αλλάξει οι συνθήκες της ζωής μας.
Πόσα τραγούδια έγραψες απ’ το ξεκίνημά σου μέχρι την ημέρα που σταμάτησες;
Θα είναι περίπου πεντακόσια. Ήμουν υπερπαραγωγικός. Αλλά δεν σταμάτησα να γράφω, γιατί αγαπάω πολύ τη μουσική από τότε που ήμουν παιδί. Και μου αρέσει το ότι πολλά απ’ αυτά τα τραγούδια που έχουν βγει προς τα έξω συμβολίζουν για πολλούς ανθρώπους κάτι. Μου τηλεφώνησε τις προάλλες ένας φίλος και μου είπε: «Είμαστε στην παραλία και ακούμε το “Καλοκαιράκι, βραδινό μπανάκι” και χαιρόμαστε».
Τελικά ήταν ωραία εκείνη η εποχή;
Ήταν, γιατί ο κόσμος ήταν ανέμελος και ξένοιαστος. Όποιος ήθελε να δουλέψει δούλευε και ζούσε αξιοπρεπώς. Και αν ήθελε παραπάνω χρήματα, τα έβγαζε. Κι εγώ έβγαλα. Και αν εξαιρέσεις τον πρώτο καιρό μετά το χωρισμό μου με τη Σαμπρίνα που τα σκορπούσα χωρίς λόγο, σαν να τα μισούσα, κράτησα αρκετά.
Ο Κώστας Χαριτοδιπλωμένος του 2014. Ξαφνικά, άρχισες να κάνεις και πάλι εμφανίσεις.
Ξεκίνησε σαν αστείο από έναν ξάδελφό μου, ο οποίος ήθελε να γιορτάσει τα γενέθλιά του σε κάποιο μαγαζί της Παραλιακής και μου ζήτησε να παίξω. Μετά με κάλεσαν σ’ ένα άλλο μαγαζί κι έπειτα σ’ άλλο… Ακόμα δεν έχω μπει σε συγκεκριμένη ροή εμφανίσεων και ούτε το θέλω. Σιγά σιγά. Θέλω να πάρω το χρόνο μου. Το ίδιο ισχύει και για το θέατρο.
Θα εμφανιστείς στο θέατρο;
Μου πρότειναν να πάρω μέρος σ’ ένα μιούζικαλ που θα είναι αφιερωμένο στα 80s. Θα πρωταγωνιστούν νέοι ηθοποιοί και θα συμμετέχουν δύο ή τρεις καλλιτέχνες της δικής μου εποχής. Τώρα «χτίζεται».
Η δισκογραφία υπάρχει στα πλάνα σου;
Αυτοί που κυκλοφορούν άλμπουμ είναι αυτοί που εμφανίζονται σε μεγάλες πίστες, γιατί πρέπει να παράγουν το προϊόν που θα στηρίξει τις εμφανίσεις τους. Κατά τα άλλα, η αγορά κινείται μέσα από το Ιnternet, κι αυτό είναι καλό γιατί υπάρχουν διεθνείς διασυνδέσεις.
Ο έρωτας σε εμπνέει γι’ αυτή την επιστροφή σου;
Πάντα εμπνέει ο έρωτας. Το θέμα είναι να μπορείς να τον βρίσκεις.
Εσύ τον έχεις βρει;
Είμαι τέσσερα χρόνια σε σχέση. Ανέκαθεν ήμουν σε μακροχρόνιες σχέσεις. Αυτό που πάντα αναζητούσα ήταν ένα σύντροφο ψυχής, παρά να δαγκώσω τη λαμαρίνα και να ξαναπάθω πράγματα που δεν θα ήθελα ποτέ πια!
Και τώρα;
Κρίνω αλλιώς τους ανθρώπους που επιλέγω για σχέση. Δεν είναι το ζητούμενό μου να ερωτευτώ, αλλά να με εκτιμήσουν, να εκτιμήσω και να περνάμε καλά. Αυτό το τόσο απλό και τόσο σπουδαίο τελικά…
peoplegreece.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου