Η ΦΘΟΡΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ!

 Με τον Νίκο  Σόκολο 

Μέσα από τό πέρασμα τών χρόνων, οι νέες γενιές διδάχτηκαν πολλά, αλλά διατηρήσαν λιγώτερα με την δημιουργική τάση νά καταστρέφουν αλλά καί νά εκσυγχρονίζουν κατοικίες,στά γραφικά καί παραδοσιακά χωριά στα αστικά κέντρα καί σε κάθε τί πού επιβάλλεται με τούς ρυθμούς της ανάπτυξης καί της τάσης πού γενικεύεται με την αναδιάρθρωση καί τούς στόχους σε κάθε κοινωνική ζωή καί αξία πού προστίθεται με τό πέρασμα τών χρόνων.

Σε αυτές τίς αξίες αφαιρούνται καί προστίθονται αρκετά, μοιάζοντας πολλές φορές νά γίνονται αλλοιωμένες καί άλλοτε αρκετά εκσυχρονιστικές με κίνητρο τό κέρδος καί την άνετη η πλούσια ζωή, η οποία γίνεται εμμονή καί συνάμα καταστροφική.

Η παράδοση καί η ομορφιά, είναι αυτή πού πολλές φορές συνάδει σε όλες τίς μορφές τής ελληνικής υπαίθρου σε όλα εκείνα τά χωριά πού άν καλοκοιτάξεις καί παρατηρήσεις , είναι αυτή πού γεμίζει τόν κόσμο σου καί σού ανατρέπει την μονόχνωτη καί μονότονη ζωή σου, προσδίδοντας τό διαφορετικό καί ζωντανό στίς αισθήσεις σου καί στήν γενική εικόνα τού καλαίσθητου καί ωραίου.

Οι παλαιότεροι θυμούνται τά σπίτια με τούς πέτρινους δρόμους, καί όλα εκείνα τά γραφικά στοιχεία μέσα από τά οποία ολοκληρώνουν τήν σύνθεση της παράδοσης στήν ποιότητα κατασκευής καί στόν χρόνο πού αντέχει τίς μεταβολές καί τά επίκαιρα γεγονόντα της μικρής κοινωνικής μας ζωής.

Οι πέτρινοι δρόμοι στοιχείο δόμησης καί καλαίσθητης εικόνας στά γραφικά σοκάκια, τών φημισμένων γνωστών η άγνωστων οικισμών καί χωριών,θυμίζουν τήν ζωή μας σε νεαρώτερη ηλικία, προσπερνώντας τα άλλωτε με ταχύτητα , καί άλλωτε με νωχελικότητα η προσοχή είναι εκείνα με τά οποία έδωσαν σε μάς τήν εικόνα της ομορφιάς καί των έντονων δραστηριοτήτων σε όλο εκείνο τό κόσμο πού αγαπούσε τα πανηγύρια , την αγνή αθωότητα των παιδικών χρόνων, καί τών αναμνήσεων σε ένα σημερινό κόσμο πού άλλαξε τά πάντα τά άλλαξε, σύμφωνα με την νοοτροπία καί τήν αντίληψη του, σύμφωνα με τά δεδομένα κάθε εποχής.

Σε αυτά προστέθηκαν με τό πέρασμα τού χρόνου καί οι αντιλήψεις τών νέων οι οποίοι ενώ βρήκαν μιά καλή οργανωμένη ζωή με πολλές ταιριαστές αισθητικές παρεμβάσεις στήν δόμηση, ο χρόνος πού πέρασε απέδειξε τό αντίθετο, τήν ανακατασκευή τους με σαφές πρόθεση την προχειρότητα τό εύκολο κέρδος με τήν σύγχρονη ανάπτυξη της παραδοσιακής κατοικίας με πολλές ανέσεις καί αταίριαστη εικαστική παρέμβαση, ισοπεδώνοντας εργασία καί μόχθο παλαιώτερων γενεών, καί καταστρέφοντας τα ομορφώτερα ίσως καλντερίμια τού κόσμου, προσδίδοντας μιά αλλόκοτη μορφή με ξένα στοιχεία, από μπετό, καί μιά σειρά από κακοτεχνίες καί προχειρότητα σε κεντρικούς οδικούς άξονες ,πού αναπόφευκτα έδιναν τήν άσχημη κακοποίησηση της παραδοσιακής μορφής στήν ζωή τού χωριού ,καί σε όλα τα υλικά του πού συγκέντρωναν τα παρατηρητικά βλέμματα τού επισκέπτη.

Αν καί ό δρόμος αυτός είχε τήν δική του ιστορία, εμείς καταφέραμε τό ακατόρθωτο νά παρέμβουμε αλλοιώνοντας με τήν κάκιστη έννοια τών όρων, να αναδέιξουμε τήν αφύσικη του πλευρά, με τό νά υλοποιησούμε τήν φθαρτή εικόνα μας καρπώνοντας τήν υλική πλευρά τών χρημάτων αναδεικνύοντας τόν χαρακτήρα μας καί τήν αναξιότητα μας σε ένα φαύλο κύκλο, παρε δώσε, θεοποιώντας γιά ακόμη μιά φορά τό χρήμα καί τίς άχρηστες έννοιες τής υλιστικής μας ζωής.