Tροπολογία για την μη παρακράτηση των κοινοτικών ενισχύσεων των αγροτών

Στο νομοσχέδιο « Ανοικτή διάθεση και περαιτέρω χρήση εγγράφων , πληροφοριών και δεδομένων του δημόσιου τομέα, τροποποίηση του ν. 3448/2006 (Α’ 57), προσαρμογή της εθνικής νομοθεσίας

στις διατάξεις της οδηγίας 2013/37/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, Περαιτέρω ενίσχυση της διαφάνειας, Ρυθμίσεις Θεμάτων Εισαγωγικού Διαγωνισμού ΕΣΔΔΑ και άλλες διατάξεις.»

Στην υποπαράγραφο ΙΑ2 του Ν. 4254/2014 προβλέπεται ότι  «οι ασφαλιστικοί οργανισμοί, για την  είσπραξη των ληξιπρόθεσμων ασφαλιστικών εισφορών, παρακρατούν  κατά παρέκκλιση των διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 14 του Ν. 3614/2007 όπως ισχύει, τα οφειλόμενα ποσά από τις πάσης φύσεως καταβολές, πληρωμές, επιδοτήσεις, αποζημιώσεις, επιχορηγήσεις και δανειοδοτήσεις που καταβάλλονται από το Δημόσιο, τους φορείς του Δημοσίου, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ και ΑΕ του Δημόσιου τομέα, κατ ανώτατο όριο,  μέχρι του ύψους οφειλών που αντιστοιχούν στις ετήσιες ασφαλιστικές εισφορές του οικείου φορέα».

Ο Νόμος αναφέρεται σε επιδοτήσεις «που καταβάλλονται από το Δημόσιο, τους φορείς του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ. και Α.Ε. του δημοσίου τομέα».

Ο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν «καταβάλλει» τις ενισχύσεις στους αγρότες, αλλά μεσολαβεί, μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Έλληνα αγρότη για την κατανομή των ενισχύσεων.

Είναι γνωστό ότι, σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 28 του Κανονισμού 1782/2003, «οι ενισχύσεις στα πλαίσια των καθεστώτων στήριξης, καταβάλλονται στο ακέραιο στους δικαιούχους». Βεβαίως, πράγματι υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, η οποία μνημονεύεται στην εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας, σύμφωνα με την οποία το κράτος μέλος μπορεί να προβαίνει σε συμψηφισμό. Όμως πρέπει να επισημανθεί,  ότι η εν λόγω νομολογία, η οποία ερμηνεύει τον παλαιότερο Κανονισμό 1765/1992 της ΕΟΚ, αν και ασφαλώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα για την ομοιόμορφη ερμηνεία του Κανονισμού, δεν μπορεί να εξομοιωθεί με τη νομοθεσία.

Παρόμοια ζητήματα είχαν προκύψει με τον συμψηφισμό των αγροτικών ενισχύσεων με οφειλές, για παράδειγμα στον ΕΛΓΑ ή σε Τράπεζες. Σε αυτήν την περίπτωση,  παρακράτηση μέσω των τραπεζικών λογαριασμών των αγροτών μπορεί να γίνεται αποκλειστικά και μόνο με την έγγραφη συγκατάθεση του δικαιούχου.

Το ερώτημα είχε τεθεί στον τέως Επίτροπο Γεωργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ. Τσιόλος, ο οποίος απάντησε ότι κάθε απόφαση συμψηφισμού σε εθνικό επίπεδο πρέπει να ανταποκρίνεται στο γράμμα και στο πνεύμα των κοινοτικών διατάξεων, διότι οι ενισχύσεις είναι για τους γεωργούς και όχι για οποιονδήποτε δημόσιο φορέα, είτε συλλέγει φόρους είτε συλλέγει οποιοδήποτε άλλο χρέος των αγροτών. Επεσήμανε δε ότι, κανονικά, τέτοιες αποφάσεις συμψηφισμού πρέπει να κοινοποιούνται εκ των προτέρων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Όσον αφορά τις ασφαλιστικές εισφορές, ήδη με τον νόμο 4152/2013 θεσπίστηκε η ρύθμιση «Νέα Αρχή» για τους οφειλέτες του ΟΓΑ για ληξιπρόθεσμες οφειλές μέχρι τις 31/12/12 σε 48 δόσεις. Πρόσφατα, ψηφίσαμε τροπολογία που προβλέπει γενναία ρύθμιση των «κόκκινων» αγροτικών δανείων, της οποίας αναμένεται η ενεργοποίηση. Αυτό είναι αυτονόητο ότι θα βοηθήσει τους αγρότες να εξοικονομήσουν χρήματα ώστε να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τον ΟΓΑ. Αναμένεται επίσης νομοθετική πρωτοβουλία για νέα ρύθμιση οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία, που θα καλύψει περισσότερους αγρότες.

Ένα είναι σίγουρο βάσει των παραπάνω: «Οι κοινοτικές ενισχύσεις πρέπει να καταβάλλονται στο ακέραιο στους παραγωγούς διότι είναι άμεσες ενισχύσεις,  οι  οποίες στηρίζουν  και ενισχύουν την παραγωγική δραστηριότητα των αγροτών ».

Για όλα τα παραπάνω προτείνεται διάταξη:

Άρθρο……

«Η εφαρμογή της υποπαραγράφου ια 2 του Ν 4254/2014, δεν αφορά τις  πάσης φύσεως  άμεσες ενισχύσεις, επιδοτήσεις και χρηματοδοτήσεις,  που καταβάλλονται στους αγρότες από την ευρωπαϊκή ένωση».  

Συνυπέγραψαν βουλευτές της Ν.Δ. μεταξύ των οποίων ο βουλευτής Πιερίας Κώστας Κουκοδήμος