Μεσαιωνική νοσοκομειακή εργασία

 Με τον  Σόκολο  Νίκο
H κινητικότητα των υπαλλήλων είναι ένα βασικό θέμα πού ταλαιπωρεί, χιλιάδες εργαζόμενους στα νοσοκομεία της επαρχίας παραμένοντας, στις καλένδες των
διοικητικών υπαλλήλων ,εμπαίζοντας κατά κάποιο τρόπο  την αγωνία , την υπομονή και την ανοχή των εργαζομένων, μπροστά στα ανυπέρβλητα προβλήματα που παρουσιάζονται καθημερινά στην βιοπάλη τους, έχοντας μακριά την οικογένεια τους συντηρώντας, πολλές φορές δύο σπίτια σε διαφορετικές πόλεις, κάνοντας με αυτό τον τρόπο δυσβάσταχτο λόγω της οικονομικής κρίσης, την συντήρηση των ενοικιαζόμενων σπιτιών, αλλά και ότι πιο ανθρώπινο και λογικό να ζήσει κάποιος με την οικογένεια του, λόγω αποσπάσεων , μεταθέσεων, και αμοιβαίων μετατάξεων ,συντηρείται ένα κλίμα φορτισμένο,με έντονη την αρνητικότητα στις διοικητικές υποθέσεις των υπαλλήλων.

Είναι ένα τείχος πού υψώνεται συστηματικά , στην σημερινή διοίκηση του νοσοκομείου με τούς εργαζόμενους δημιουργώντας ανεπανάληπτα μια αποστροφή και αντιδημοκρατική συμπεριφορά στα προβλήματα τους, έχοντας υπόψη τη αδιάλλακτη στάση, της σημερινής διοίκησης σε ευαίσθητα μέσα, από τα οποία έχει εξαντληθεί η υπομονή και η ανέχεια,σε βάρος των εργαζόμενων.

Συστηματικά και απροκάλυπτα,η αδιάφορη στάση και η απάνθρωπη μεταχείριση, σε μείζονα θέματα τού εργασιακού χώρου, θυμίζει τρόπους δικτατορικής επιβολής της παράνομης και καταχρηστικής εξουσίας, πού με μεθοδικότητα και άρνηση, εκριζώνουν βασικά και αναφαίρετα δικαιώματα των εργαζομένων.

Η έντονη ψυχολογική και κουραστική εργασία των υπαλλήλων,γίνεται ανυπόφορη με την αδιάλλακτη στάση της παρούσας διοίκησης, στο να εφαρμόσει τι πιο απλό, την εφαρμογή της κινητικότητας των υπαλλήλων ανακουφίζοντας την ανυπόφορη και εξαντλητική μεταφορά τους από το ένα νομό στο άλλο,απολαμβάνοντας επιτέλους την οικογένεια τους, αλλά και την οριστική τους μετακίνηση, στον νομό πού επιθυμούν να υπηρετήσουν.

Ενώ στα γραφεία τού προσωπικού , παραμένουν υποθέσεις των υπαλλήλων πού ζητούν τις διεκπεραιώσεις της μετακίνησης τους με άλλο η συγκεκριμένο θέμα ,η πρόσωπο στου κουφού την πόρτα , όσο θέλεις βρόντα,η καλύτερα πάρε την πόρτα και φύγε , για να μην ειπωθεί ότι είναι εντελώς αδιάφορη η μεταχείριση των θεμάτων πού εκκρεμούν  στα σκονισμένα από τον χρόνο συρτάρια των διοικητικών υπαλλήλων, με αδιάφορο ως ανύπαρκτο τον τρόπο πού θα κάνουν την υπηρεσιακή εισαγωγή για θέματα πού αφορούν τούς υπαλλήλους τους.

Ο χρόνος είναι αμείλικτος,οι δικαιολογίες πολλές, οι άδειες και η παραμονή σε κάποιο ξένο μέρος, μακριά από την οικογένεια ανυπόφορη, η ταλαιπωρία των εργαζόμενων σημαντική, και η αδιαλλαξία της διοίκησης , προκαλεί με στόμφο και υπαινιγμούς, για εμπαιγμό των εργαζόμενων.

Ας δούμε επιτέλους να πέφτει το τείχος της αμετακίνητης και δυσπροσαρμοστικής διοίκησης στα θέματα των εργαζόμενων να αφουγκραστεί τις επιθυμίες και τις μεταβολές πού πρέπει να γίνουν, και ας παρθούν μια σειρά νέα μέτρα ριζικής αναδιάρθρωσης!